interview met Harry Bakker

Interview met Harry Bakker

Met dank aan VVV Vlieland. Dit interview mochten wij overnemen uit de VVV Vlieland gids 2023.

Harry Bakker is al jaren vaste gast op camping Stortemelk.‘We hebben echt het Vlieland virus. Ik weet niet wat dat is.’Harry beweegt zijn vingers alsof hij iets tussen zijn vingertoppen fijnwrijft. ‘Het is een gevoel. Als wij in Harlingen staan dan zit ik alweer in de stemming.’

Harry Bakker is al sinds 1962 vaste gast op Vlieland. Eerst als tiener. Dan stonden groepen vrienden in grote tenten op de voorste velden van Stortemelk. Vlak voor de Bolder. ‘Dan werden de jongens en meiden gescheiden,’ Zegt Harry grijnzend. ‘Je had toen een kampwachter op het terrein. Die deed de camping om 12 uur op slot en dan kon je het terrein niet meer op. Moest je in het bos ergens slapen.’ Inmiddels is Harry 75 jaar maar nog ieder jaar gaat hij het hele seizoen met zijn vrouw naar de camping. Gedurende een maand of zes is een mooie grote De Waard tent hun thuis op Vlieland.

Het jongensveld in 1961. Jongens en meisjes kampeerden op gescheiden velden. Pas vanaf 1980 mocht er gemengd vakantie gevierd worden

Bakker is er de persoon niet naar om stil te zitten. Ook niet als hij op Vlieland is. Hij heeft zich jaren vrijwillig ingezet. Zo is hij voormalig bestuurslid van de stichting Vrienden van Stortemelk en voormalig lid van Klantenpanel Rederij Doeksen. ‘Maar daar ben ik dit jaar meegestopt. Na vele jaren bestuursfuncties is het de beurt aan een ander. Ik heb er veel van geleerd. Zit echt gigantisch veel achter. Je denkt misschien hoe moeilijk kan het zijn drie keer per dag heen en weer varen? Maar er komt zo veel meer bij kijken. Alle problemen met personeel, met gasten en met de schepen. En dan is natuurlijk ook het weer van invloed. Echt interessant.’ Harry roert nog eens in zijn koffie en kijkt door het raam van De Bolder. Na een lang en warm seizoen dienen de eerste buitjes zich aan. ‘Mijn vrouw en ik komen ieder jaar als de camping opengaat op 1 april.

Kampeerterrein Stortemelk

Stichting Rekreatiebelangen Vlieland (SRV) exploiteert sinds 1961 kampeerterrein Stortemelk. Op het terrein werd al zeker sinds 1947 gekampeerd. De naam Stortemelk komt van de ‘Gronden van Stortemelk’, het waterdeel langs Vlieland waar de Waddenzee in de Noordzee overgaat. Door het samenkomen van verschillende waterstromen, ontstaat daar wit zeeschuim en is het net of er melk in zee wordt gestort.

De Bolder in 1985. Er is veel veranderd maar de gezellige haard in het midden van de ruimte is gebleven.

En we blijven echt wel tot eind september. Maar dan is het voor ons over. Dan worden de nachten te koud en te vochtig.’
Misschien gaat Harry weer iets anders oppakken een bestuursfunctie of zo, maar voorlopig even niet. ‘Ik ga elke ochtend zo’n zes à zeven kilometer lopen. Altijd de punt rond. Zie ik een zeehondje. En het strand, de lucht en de zee zijn iedere keer weer anders. Ik stuur bijna dagelijks een foto naar mijn kinderen aan de wal. Komen ze weer terug met appjes: Ja, ja, pa. Je hebt het naar je zin, dat weten we nu wel. En het strand wordt perfect onderhouden door de gemeente. In het hoogseizoen is er bijna elke ochtend een bulldozer die het strand schoon maakt.’ Harry geniet, dat blijkt uit alles. Hij hoeft maar om zich heen te kijken en er rolt weer een anekdote uit zijn mond. ‘Deze open haard in het midden van De Bolder die is er al sinds de jaren 60. Ik voel mij enorm verbonden met het eiland. Maar mijn vrouw heb ik op de wal ontmoet. Na ons eerste jaar verkering is het uit gegaan. Hier op Vlieland kwamen we elkaar weer tegen. En op de camping is het goed gekomen.Voor De Bolder had je snackkar Willy Patat. Daar kregen we opnieuw verkering. Al onze jubilea vieren we dan ook hier op de camping.’
Eigenlijk heb ik al bedankt voor het gesprek en lopen we naar de uitgang als Harry weer begint te vertellen. ‘Die saamhorigheid van het personeel is ook uniek. Vaak zie je aan het begin van het seizoen van die schuchtere jongens en meiden in de bediening. En dan tegen het einde van het seizoen zie je hoe ze gegroeid zijn. Leuke kerels en meiden. Fantastisch hoor.’ Nog een keer strekt Harry zijn arm uit in een groet en dan springt hij op zijn fiets en rijdt weg.

Stortemelk bij nacht